از جمله مسائل اين بود كه نزديك ترين راه رسيدن به خدا كدام است؟

در جواب فرمود:« اگر كيميا گري به دروغ به تو بگويد من مي توانم كيميا بسازم، در عين اينكه دروغ مي گويد به قول او اعتماد مي كني و مال خودت را خرج مي كني و زحمت بسيار مي كشي تا كيميا را به تو تعليم دهد؛ حال آنچه را كه من مي گويم قول پيغمبر(ص) وائمه راشدين(ع) است و حكماي ظاهري مثل شيخ الرئيس بوعلي سينا در كتاب«اشارات» هم آن را تصديق نموده اند، پس چه اشكال دارد عمر خود را صرف كني وچهل شبانه روز سوره« كوثر» و«توحيد» و«آل عمران» را بخواني آن هم به قصد امتحان نه عبادت، تا آنچه را كه به دنبالش هستي به آن برسي؟ولي الان شخص سوال كننده كه جواب را مي شنود نمي داند چه كسي دارد جوابش را مي دهد و نمي داند كه او حجت زمان است»

شكايت مي كنم از مني كه يك عمر بي تو زيستن را تاب آورد ،مني كه اشك ريختن بر غربت تو را بر ديدگانش حرام كرده بود ، مني كه بزرگترين گوشه قلبش را از دسترسي به نور عشق مهدي محروم ساخته بود .

شكايت مي كنم از مني كه اسير نشد، اسير ياد و نام مهدي .

شكايت مي كنم از انديشه اي كه به هر جا سرك كشيد اما سراغي از تو نگرفت

شكايت مي كنم از دلي كه شكست اما نه از فراق تو و نه براي تو .

خوش داشتم از تو بنويسم اما ديدي كه از درياي بي كران معرفتت قطره اي نيز نمي دانم ولي  اي كاش كساني را مي يافتم كه بار كوتاهي مرا به دوش مي كشيدند و بسيار از او ياد مي كردند و از او مي نوشتند .

*مولايم : كدامين كوي را به دنبالت بگردم تا پيدايت كنم ؟ ديگر قدمهايم تحمل كوچه هاي بن بست را ندارد

*تا زنده ام انتظار ظهورت را مي كشم

* بي تو زندگي برايم مرگ است و دنيا برايم جهنم؛ اما تو خواهي آمد و من اين را مي دانم

* تمام چشمها منتظر تواند .اهل دنيا مي خواهند فرش زير پاي مركبت باشند .نمي دانم چرا نمي آيي ؟

*هر كس سعادت را گونه اي معنا مي كند و من سعادت را لبخند زيباي تو در هنگام ظهور بر اعمالم مي دانم

*كجاست آنكه براي برگرداندن آيين و شريعت اسلام برگزيده شده است ؟

اولين طريق عالي براي ارتباط با حضرت مهدي(ع) انجام دادن واجبات و ترك معاصي و گناهان است. ما اگر در كلاس پاكي به اين مرتبه برسيم: 1-اعضا و جوارح ما پاك از گناه شود. 2-ذهن و افكار ما از خيالات و اوهام پاك شود.3-قلب ما از رذايل اخلاقي پاك شود و در اين سه بعدِ طهارت، پاك شويم، آنگاه است كه راه به سوي امام زمان(ع) مانند اتوبان و شاهراه باز است.

در شهر دامغان سيدي بود به نام سيد طاهر شاه چراغي كه هم منبري بود وهم شاعر. ايشان چهل مرتبه در عالم خواب ورويا حضرت را زيارت كرده ودر قالب شعر بيان كرده است.

 زماني پيش آمد كه رابطه بين او و حضرت بريده شدو اين قضيه حدود يك سال طول كشيد. بعد از گذشت يك سال، حضرت را در خواب زيارت كرد. گفت: آقا جان من كه سوختم، داشتم مي مردم.چه شد كه يكمرتبه يك سال رابطه را بريدي و قطع كردي؟

او مي‏خواهد كه هرچه زودتر ظهور كند و ريشه ظلم و فساد را از اين عالم براندازد و عدل و داد را به جاي آن برقرار كند. اما انسان‏هاي ما به آن درجه تكاملي نرسيده‏اند كه وجود او را هضم كنند، بتوانند عدل و داد او را تحمل كنند، بتوانند نظام مقدس اسلامي او را بپذيرند و ما وظيفه داريم كه در روزگار خود، اين تغيير و تحول نفسي را تسريع كنيم، تا در سايه اين تسريع در تغيير و تحول نفساني، هرچه زودتر اجتماع ما و اجتماع‏هاي ديگر، به آن درجه از رشد و آگاهي و تكامل برسد كه اما حجت(عج) با تكيه بر اين انسان‏ها و اين اجتماعات ظهور بفرمايد و بتواند برنامة نهايي خود را كه عدل و قسط اسلامي است در دنيا پياده كند، و مدينه فاضله‏اي را كه هدف انسان‏ها از روز اول تاريخ بوده است به دست خود عملي سازد.

اين حديث، از جمله مطالبي است كه امام زمان در جواب مسائل اسحاق بن يعقوب فرموده اند. در اين حديث شريف، حضرت به وظيفه شيعيان در حوادث پيش آمده در عصر غيبت اشاره كرده اند.

حضرت ، شيعيان را براي فهميدن احكام شرعي و ساير مسائل اجتماعي، به راويان احاديث، كه همان فقهاي شيعه هستند، ارجاع مي دهد زيرا آنان هستند كه احاديث را خوب فهميده اند و عام وخاص، محكم و متشابه و صحيح و باطل را مي شناسند.

« روات حديث»از نظر حضرت كساني نيستند كه روايت را فقط نقل مي كنند بدون اينكه آن را درست بفهمند زيرا چنين افرادي نمي توانند گره از مشكلات فقهي و… بگشايند.

رجوع به فقها در عصر غيبت، نه يك امر مستحب، بلكه يك امر واجب شرعي است زيرا آنان منصوب امام براي اين كار هستند و از فرمان حضرت نمي توان تخلف كرد.

غيبت امام زمان(عج) يك واقعيت مسلم است كه از قبل، توسط پيامبر اكرم(ص) و امامان معصوم(ع) پيش بيني شده و به وقوع پيوسته است. داستان غيبت حضرت مهدي موضوع جديدي نيست، بلكه ريشه عميق ديني دارد.

به عنوان نمونه رسول خدا(ص) فرموده است:«سوگند به خدايي كه مرا براي بشارت برانگيخت، قائم فرزندان من برطبق عهدي كه به او مي رسد غايب مي شود، به طوري كه بيشتر مردم خواهند گفت: خدا به آل محمد احتياجي ندارد وديگران در اصل تولدش شك مي كنند. پس هركس زمان غيبت را ادراك نمود، بايد دينش را نگهداري كند وشيطان را از طريق شك به خود راه ندهد، مبادا كه اورا از ملت من بلغزاند واز دين خارج كند، چنان كه قبلا پدر ومادر شما را از بهشت بيرون كرد. خداوند شيطان را دوست وفرمانرواي كفار قرار داده است.»

در دوران غيبت حضرت مهدي كه فتنه ها فزوني مي گيرند و نابساماني هاي اجتماعي افزايش مي يابد، بسيارند كساني كه تحت ستم قرار مي گيرند و از حقوق مسلم خويش محروم مي مانند.

شيعه منتظر اگر چه نتواند تغييري بنيادين در جامعه اش ايجاد كند حد اقل تا آنجا كه توان دارد ضعيفان و بيچارگان را دستگيري مي نمايد، به فقيران و مستمندان عطوفت مي ورزد، و در خيرخواهي ديگران كوتاهي نمي كند. اسرار نگه داراست، تحمل مسئوليت مي كند، در رفع مشكلات ديگران مي كوشد و هرگز كمبودهاي مردم را به گردن رهبران معصوم خويش نمي اندازد.

در اهميت اين نكته همين بس كه امام باقر مي فرمايد:

شيخ ”عبدالله بن جبرين“، شيخ ”الحربي“ و شيخ ”العمر“ از مفتي‌هاي برجسته عربستان سعودي، انهدام گلدسته‌هاي حرم امامين عسگريين(ع) را به يكديگر تبريك گفتند.

به گزارش خبرگزاري فارس به نقل از پايگاه خبري ”النهرين‌نت“، اين افراد كه سال گذشته به همراه ده‌ها تن ديگر از مفتيان سعودي، بيانيه‌اي را در تكفير شيعيان صادر كرده بودند در پي وقوع فاجعه چهارشنبه گذشته در سامرا، تبريكات شفاهي و كتبي براي يكديگر ارسال كردند. به گفته منابع مطلع در منطقه ”العواميه“ اين سه مفتي سعودي از تخريب بقاياي حرمين عسگريين(ع) ابراز خشنودي كرده و اين جنايت را تبريك و شادباش گفتند.

بر اساس اين گزارش، شيخ بن‌جبرين به‌تازگي با صدور فتوايي، از پيروان وهابي خود خواسته بود بقاياي حرم عسگريين(ع) را كه از انفجار سال گذشته برجاي مانده بود نيز با خاك يكسان كنند.

انتظار فرجت قصه كهنه ايست كه لالايي شبهايم شده. كاش زودتر از سفر غيبت برمي گشتي. بر مي گشتي و ناجوانمردان بي انصاف را به عقوبت گناهان بزرگ و قلب هاي شيطانيشان مي رساندي. كاش زودتر برمي گشتي و پايان   مي بخشيدي رنجهاي ساليان غيبت را. كاش زودتر برمي گشتي وحكومت حقه ات را، ميزان عدالتت را به آنهايي كه فكر مي كنند با نابود كردن مزار پدرانت كاسه صبرت را لبريز مي كنند نشان مي دادي. كاش زودتر برمي گشتي و به آنها ثابت مي كردي كه ذوالفقار هميشه در نيام نخواهد ماند و كاش شيعيانت آنقدر محكم و آماده بودند كه به ياريت بشتابند و تو ظهورت را از خدا بخواهي كه بعد از ظهور تو ديگر نه دري مي سوزد و نه گنبدي خراب مي شود.