صدایت می زنم

هفته نامه آل یاسین ـ شماره ۸

سلام بر تو وقتی که می آیی وپیام آور نیکی ها می شوی.

زخم کهنۀ غربتم سر باز کرده و دیار به دیار به دنبال آشنای روزهای وصالش به خدا می گردد. سالهاست چشم انتظار توام ، تو که می آیی وقرارگاه قلب بی قرارم می شوی، تو که نبودنت رنج وعذاب است و آمدنت رهایی،تو که فراقت سراپا درد است و آمدنت نهایت آرزو.

آمدنت را باور کرده ام به همان میزان که بودنت را حس می کنم.

نمی دانم به کدامین وادی پناهنده شوم و سراغت را از کدامین دیار بگیرم، نمی دانم با کدامین سوگند تمنایت کنم و با کدامین واژه جدایی را فریاد برآورم، نمی دانم کدامین ناله دگرگونت می کند و کدامین سلام خشنودت می سازد و نمی دانم کدامین دیار نزدیکترم می سازد، اما من از همین دیار خاکی، دیار انسانی گنهکار اما محتاج به نوازش، دیار نیلوفری پژمرده اما عاشق رویش ونیازمند به سرچشمۀ هستی، دیار شقایقی منتظر اما دلخسته، دیار دستی خالی اما گاه سخاوتمند، دیار دلی عاصی اما گاه درحال امن یجیب، دیار چشمی وقیح اما گاه بارانی برای سالهای تلخ جدایی.

با سلامی به رکوع و سجودت از تو می خواهم که بشنوی آرزویم را، آرزویی که آغاز و نهایتش قدم نهادن در گلستان زیبایی است که خود وعده فرموده ای آن هم در کنار تو.

آری من از وادی سینه های رنج دیده واز چشمان خشکیده از اشک صدایت میزنم :

«ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی

دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی»

پست های مرتبط با این مطلب

• سلام بر اربعین
• چهل شب است چهل شب هوای دل تنگی
• توکجایی؟!
• برکات دعا برای فرج (۴)
• یاران امام زمان (عج): الفتی برای انتقام
• عاقبت توهین به تربت امام حسین (ع)
• خرمــــــا
• زنده نگه داشتن سنت
• پیامک های شما
• لشکر صاحب زمان (عج)