شکسته ترین دل

هفته نامه آل یاسین ـ شماره ۹

آیت ا.. محمد ناصری دولت آبادی می فرمایند: مدتی خدمت یکی از بزرگان و علمای ربانی …مرحوم آقای سید حسن میرجهانی که شاعر و محدث و مورخ بود و هم اکنون مزار او کنار قبر مرحوم مجلسی است و بسیاری از پیش گویی های او درباره وقایع قبل از ظهور حضرت صاحب الزمان (عج) به وقوع پیوسته است بودم.

وقتی خواستم از ایشان خداحافظی کنم گفتم : خیری به ما مرحمت کنید که دست خالی از نزدتان نروم. بی اختیار اشک ریخت و گفت:»شبی متوسل شدم و در خواب از مادرم حضرت زهرا(س) سوال کردم که : مادرجان حال شما چطور است؟ مادرم سه خط شعر گفتند که دو خط آن یادم نیست و یک خط یادم ماند که آن خط را تا بیدار شدم یادداشت کردم.

مادرم فرمودند:

دلی شکسته تر از من در آن زمانه نبود                   در این زمانه دل فرزند من شکسته تر است

تعرض به «غیبت و امام زمان(عج)» در فیلم ۳۰۰

هفته نامه آل یاسین ـ شماره ۹

محسن قنبریان ـ سایت موعود

فیلم ضدّ ایرانی۳۰۰ که یک فیلم درخواستی برای مطالبات سیاسی است و در ظرف ۸۰ روز فیلمبرداری و آماده‌ شده است غیر از جهات تهاجم به فرهنگ و تمدن دیروز ایرانیان حاوی تهاجمات زیادی به ایران امروز و از جمله عقاید شیعی آن نیز است که از نگاه بسیاری از منتقدان مخفی مانده است. به خلاف آن چه در بین مردم درباره این فیلم شایع شده است این فیلم همه لشکر میلیونی ایران که متشکل از اقوام مختلف آریایی, عرب و … است را غیر انسان و دیو گونه نشان نمی‌دهد!! هیأت نمایندگی اوّل فیلم و چندین گروه و دسته مبارز جملگی با صورت آدمی امّا در کسوت اقوامی غیر آریایی هستند.

به گزارش موعود تنها گروه غیر انسانی که قیافه‌ای وحشتناک دارند و دو غول عجیب آدم‌‌نما همراه خود دارند دسته‌ای بزرگ (ظاهرا گارد ویژه سلطنتی خشایار) است. این گروه از مرکز امپراتوری (ایران امروز) هستند. از قضا اینها نقاب بسته و سرتاپا سیاه‌پوش بوده, چیزی شبیه عمامه کوچک سیاه بر سر دارند و با حمل پرچم‌های سیاه بلند، نمایان می‌شوند. در حالی که به لحاظ تاریخی درفش هخامنشیان هرگز سیاه نبوده و چنین لباسی در آن‌ها سابقه نداشته است دیدن آن‌ها در نگاه اوّل چیزی شبیه رژه حزب‌الله لبنان در محرم را تداعی می‌کند.

در هنگامه دیگری از جنگ که ایرانیان شبیه مسلمانان جنگ‌های صلیبی نمایش داده می‌شوند جوانی دلیر از اسپارت‌ها به طرزی عجیب کشته می‌شود که این سکانس هم برای تعرض به ایمان به غیب و خاصه اعتقاد به مهدویت این طایفه (که نمایندگان ایران امروز در فیلم‌اند) جا داده شده است.

قصه چنین است که از پشت سر در غبار و فضایی نورانی از افق سواری بر اسب سفید با سرعت نزدیک می‌شود. جایی دوربین از پهلوی اسب تراولینگ شده و سوار به جوان نزدیک می‌شود. سوار سفیدپوش هر بیننده‌ای را به یاد کلیپ‌های عصر جمعه صدا و سیما درباره امام زمان(عج) یا صحنه حمله امیرالمؤمنین(ع) به عمروعاص در سریال معروف امام علی(ع) می‌اندازد. سوار از غیب آمده، می‌آید و گردن جوان را می‌زند و ناپدید می‌گردد.

نکته بسیار حائز اهمیت این است که این سوار از افق می‌آید و بعد هم ناپدید می‌شود!‌ در سرتاسر فیلم ـ نه قبل و نه بعد ـ نمایی از او یا شبیه او وجود ندارد!

اینها و ده‌ها قرینه دیگر تأیید می‌کند که لشکر میلیونی خشایار یک نماد از تجهیز مشرق زمین مسلمان برضدّ غرب دموکراتیک (که دائماً در فیلم مجلس سنایش به رخ کشیده می‌شود) است؛ که هسته مرکزی آن ایرانیان فعلی با چهره‌ای غیر انسانی و عقایدی خرافی(!) هستند. هر کس تمام فیلم را به دقت دیده باشد بر این مطلب قرائن بسیار پیدا می‌کند.

رجعت در شیعه

هفته نامه آل یاسین ـ شماره ۹

رجعت در لغت به معنی بازگشت می باشد، ودر اصطلاح شیعیان عبارت است از بازگشت رسول خدا (ص) و فاطمۀ زهرا و ائمۀ معصومین (ع) و همچنین کافران ودشمنان خاندان پیامبر به دنیا، پیش از قیامت و پس از ظهور مهدی منتظر (عج) و حکومت آن بزرگواران دراین جهان چنانکه از امام صادق (ع) روایت شده است: ازما نیست کسی که رجعت ما را باور نداشته باشد .

آیا بازگشت به این دنیا پس از مرگ، وزندگی دوباره ـ که از عقاید شیعیان به شمار می رود ـ  از نظر عقلی امکان پذیر است، یا مانند اجتماع نقیضین عقلا غیر ممکن و محال می باشد؟

در پاسخ به این پرسش، باقاطعیت باید گفت که این مطلب را هرگز نمی توان از محالات به حساب آورد زیرا رجعتی که ما به آن اعتقاد داریم، عبارت است از زنده شدن و بازگشت مردگان به این جهان، که امری است کاملا معقول و صحیح، واز نظر عقلی هیچ مانعی در راه تحقق آن وجود ندارد، از سوی دیگر این واقعه از آثار قدرت آفریدگار بزرگ و بی همتا است که نیروی بی پایان و فراگیرش ـ بی چون وچرا ـ برهمۀ ممکنات احاطه دارد و برهر چیزی تواناست. بنابراین ،هرکس نخواهد امکان رجعت را بپذیرد ناگزیر بایستی به یکی از این دو موضوع گردن نهد:

یا به طور کلی زنده شدن مردگان را امری غیر ممکن ومحال بداند وآن را مخالف یکی از اصول پذیرفته شدۀ عقلی قلمداد نماید و یا قدرت خداوند را نسبت به برانگیختن مردگان ودرگذشتگان باور نداشته باشد و آن را نفی کند؛ و حال آنکه امکان چنین حادثه ای مسلم، وقدرت پروردگار بر هر امر ممکنی، غیر قابل انکار است و نظایر آن، بارها در جهان به وقوع پیوسته و جای هیچ شبهه ای در این زمینه وجود ندارد چنان که پس از این بیان خواهدشد .

اصولا بحث دربارۀ این مسئله، نظیر بحث در موردقیامت است که از اصول بنیادین همۀ ادیان آسمانی می باشد و هر گونه شکی دربارۀ رجعت، سرانجام به تردید به رستاخیز می انجامد، زیرا به همان دلیلی که روز باز پسین را اثبات می کنیم، رجعت نیز قابل اثبات است بعلاوه رجعت ادلۀ جداگانه ای هم دارد که بعدا به آنها اشاره خواهد شد. از سوی دیگر، اصول فلسفه نیز انکار آن را روا نمی داند. شیخ الرئیس ابوعلی سینا گفته است: کلما قرع سمعک قدره فی بقعه الامکان ،مالم یذدک عنه قائم البرهان

هرمطلبی که به گوش تو رسید، تا هنگامی که دلیل قطعی بر بطلانش اقامه نشده است، آن را در بوتۀ امکان قرار بده !

حکیم نامدار مرحوم سبزواری نیز در منظومه به آن اشاره نموده است :

ومثل ذر فی بقعه المکان                   مالم یذدک عنه قائم البرهان

همچنین نباید از نظر دور داشت که بهترین وروشن ترین دلیل برای امکان چیزی، وقوع آن است، و در بحث «آیات رجعت » قرآن مجید سرگذشت جمعی از مردگان را بازگو می کند که در روزگاران گذشته، به جهت اهداف مهمی، به فرمان پروردگار توانا به این دنیا باز گشته و برخی ازآنان، زندگی را از سر گرفته و عمری دوباره و طولانی داشته اند.

به هر حال، این موضوع چنان روشن و واضح است که اگر کسی در آن شک نماید، بی تردید مریض است و نیازمند درمان ـ چنانچه قابل درمان باشد ـ واگر حق ستیزی و لجاجت پیشه کرده باشد حتی عیسی بن مریم هم که خوره وپیسی را شفا می داد ومردگان را زنده می کرد، قادر به درمان نیست !

برگرفته از کتاب رجعت در شیعه ؛ صفحۀ۱۵  * مؤلف : آیه ا…شیخ محمد رضا طبسی نجفی طاب نژاد  * مترجم : حضرت آیه ا… سید محمد میر شاه وند

دیروز وامروز

هفته نامه آل یاسین ـ شماره ۹

آنگاه که نمی دانی از کجا آغاز کنی درمانده می شوی و وقتی که درمانده می شوی حقیر بودن خود را باور می کنی و منِ درمانده در اوج حقارت می خواهم از بزرگی بنویسم که قلم دربرابر عظمتش سرتعظیم فرود می آورد و اندیشه واژه ها را به فراموشی می سپارد و احساس طریق دلدادگی راگم می کند.

برای آغاز باز می گردم به هزاران سال پیش، عصری که پیامبر قدم به عرصۀ گیتی نهاد و جهان هستی رامنور کرد، عصری که ایمان واژه ای غریب بود و مؤمنان اراده ای می خواستند پولادین و روحی می خواستند بزرگ برای تحمل شکنجه و آزار و رنج، پس تعدادشان قلیل بود و ایمانشان نهان، باز می گردم به عصری که مردم جاهلانه بت می پرستیدند و بزرگ ترین نعمت خالق (جانشان) را در راه بتها فدا می کردند، عصری که زرپرستان و زورگویان حاکم بودند و فقرا مظلوم وذلیل، عصری که فقرا ارتباطشان با خدامحکمتر بود و زندگی فقیرانه شان دلنشین تر و زمزمۀ شکرگزاریشان رساتر وشیواتر.

و حال باز می گردم به عصر خودم، عصر سنگ وآهن وسیمان، عصری که ایمان دیگر واژه ای غریب نیست اما غریبانه به زنجیرش کشیده اند، عصری که دیگر خبری از شکنجه وآزار جسم نیست چرا که دیگر روحها را دربند می کشند نه با زنجیر و شمشیر که با واژه و تحقیر و اهانت.

عصری که مؤمن شدن آسان است اما مؤمن ماندن و کامل شدن دشوار. دیروز مردم جاهلانه بت می پرستیدند و امروز ما عالمانه پول پرست شده ایم و جانمان را در راه رسیدن به هدف      کوته بینانه مان فدا می کنیم، امروز هم فقرا ارتباطشان با خدامحکم تر است و خدارابهتر حس می کنند و زمزمۀ شکرگزاریشان بلندتراست.

گرچه هزاران سال گذشته است، با وجودپیشرفت علوم و بازشدن عقول هنوز همانیم که بودیم. دیروزخداوند برمردم منت نهاد و راهنمایی به یاریشان فرستاد از جنس آینه، ازجنس پاکی و از جنس ایمان، هرچند شکنجه شد و آزارها دید.

بارالها! ما همان مردمیم پس چرامنجیت را آشکار نمی کنی تاریشۀپول پرستی و زورگویی رابخشکاند، چرامهدیت را عیان نمی کنی تا دل رنجیدۀ مؤمنان فقیر را شادمان سازی و به آنها بگویی که عزیزند نه ذلیل. ماهمان مردمیم و نیازمند به چراغ هدایت و سفینۀ نجات، پس چرا باید منجی ما پشت پرده پنهان باشد و ما ازدیدارش معذور، شاید چون مردم آن زمان جاهلانه راه جهل رفتند و ماعالمانه راه جهل می پوئیم. به هرحال درعین نیاز، بااشتیاق تمام چشم به راهش می مانیم تا تمامی چراهایمان را پاسخگو باشد .

نماز اول وقت

هفته نامه آل یاسین ـ شماره ۹

(ملعون  ملعون مَن أخّر الغداه إلی أن تنقضی النجوم )(۱)

ملعون و نفرین شده است کسی که نماز صبح را عمداً تأخیر بیاندازد، تا موقعی که ستارگان ناپدید شوند .

شرح

این حدیث قسمتی از توقیعی است که در جواب سؤال محمد بن یعقوب از ناحیۀ مقدسه رسیده است .امام زمان (عج) در این توقیع تأکید فراوانی برنماز اول وقت کرده وکسانی را که تا روشن شدن هوا وناپدید شدن ستارگان نماز صبح را به تأخیر می اندازند، نفرین شده دانسته است.

ازاین حدیث واحادیث دیگر استفاده می شود که نماز سه وقت دارد :

۱ـ وقت فضیلت:که همان اول وقت نماز است واز آن در روایات به »رضوان ا…« تعبیر شده وبهترین وقت برای نماز همین وقت است ؛زیرا: الف) دراین وقت است که دستور به جای آوردن نماز از جانب خداوندمتعال صادر شده واهمیت دادن به دستورهای الهی وزودتر انجام دادن آن مطلوب است . ب) نماز درحقیقت ارتباط موجود محدود وسراپامحتاج باموجود نامحدود ،وبهره برداری ازاوست ،که این درحقیقت به نفع انسان است ،وسرعت وفوریت درآن مطلوب است .

ج) امام زمان(ع) دراول وقت نماز می خواند ،وکسانی که دراین موقع نماز بخوانند، به برکت نماز آن حضرت (ع)، خداوند نمازشان را قبول خواهد کرد؛ البته اختلاف افق ها تاثیری در این موضوع ندارد؛ به عبارت دیگر ،منظور انجام نمازها در زمان واحد نیست، بلکه مقصود اتحاد در یک عنوان واحد، یعنی »ادای نماز در اول وقت «است، منتها هر کسی برحسب افق خودش.

۲ـ آخروقت : که درروایات باتعبیر »غفران ا…« آمده است . تأخیر نماز ازاول وقت به آخروقت، مذموم است؛ لذا امام زمان(ع) چنین شخصی را ملعون و دور از رحمت خدا دانسته است. در روایتی دیگر از امام صادق(ع) می خوانیم : به جای آوردن نماز در اول وقت موجب خشنودی خداست و به جای آوردن آن در آخر وقت گناه، ولی مورد عفو و مغفرت خداوند است.(۲)

۳ـ خارج از وقت : به جا آوردن نماز درخارج از وقت آن است، که اصطلاحا ً از آن به »قضا« یاد می شود. اگرکسی نماز خود رادر داخل وقت آن به جای نیاورد، باید قضای آن را به جای آورد؛ و این به امر و دستور جدید است. حال اگر عمداً نماز را تا پایان وقت به تأخیر انداخته معصیت کرده است و باید از آن توبه کند والا مورد عقوبت خداوند متعال قرار می گیرد؛ ولی اگر ازروی سهو و نسیان بوده و در آن قصوری نداشته باشد، مورد عقوبت الهی نخواهد بود.

پی نوشت:

۱)الغیبه طوسی، ص۲۷۱،ح۲۳۶؛احتجاج،ج۲،ص۲۹۸؛بحارالأنوار ،ج۵۲،ص۱۶،ح۱۲؛ وسائل الشیعه،ج۴،ص۲۰۱،ح۴۹۱۹

۲) فقیه، ج۱، ص۲۱۷، ح۶۵۱؛ بحارالأنوار، ج۷۹، ص۳۵۱، ح۲۳

دلنوشته

هفته نامه آل یاسین ـ شماره ۹

** الهم صل علی حجتک فی أرضک

** میان لحظه هایی که تمامی رنگ غم دارد

                          دلم باهر که گرباشد توراای خوب کم دارد  (پیامگیر)

** ای شمع چراپرهایم رانمی سوزانی ، پرهایم سوخت چراتنم رانمی سوزانی  (پیامگیر)

** گفته بودم چوبیایی غم دل باتو بگویم

                         چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی

** بی تو مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم

                         همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم            ۸۵/۱۲/۲۵

**  دلامعاش چنان کن که گربلغزد پا

                        فرشته ات به دودست دعا نگه دارد             ۸۵/۱۲/۲۴

* نذار جوونابیشتر ازاین گمراه شوند ،بعضی ها خیلی گمراه شدند کمکشون کن

* اللهم إشف کل مرضنا

* شاید این جمعه بیاید شاید …

* کوثر ویاسین به هم آمیختند              طرح گل فاطمه راریختند

* آقا جون دل دنیا گرفته ،تا تو نیایی خنده رولب این دنیای غمگین نمی آد     ۸۶/۱/۱۵

*اللهم عجل لولیک الفرج

                                      الهی فدات بشم آقاجون (پیامگیر)

** آقا جان، ما همه منتظر آمدن تو و فتح کربلا هستیم، کی می شود که بیایی و به کعبه تکیه بزنی. از خدا می خواهیم که ما را جزو یاران با وفای تو قرار دهد. ما برای شنیدن » انا المهدی« روز شماری می کنیم.

چه ضرورتی دارد که انسانی درگذشته ای دور برای آینده ای دورتر به دنیا آمده باشد؟

هفته نامه آل یاسین ـ شماره ۹

۱ـ از ادلۀ عقلی و نقلی استفاده می شود که زمان هیچ گاه نباید ازحجت خالی باشد، هم از جهت فیض تشریع و هم تکوین.

۲ـ علم جدید این مطلب را بدون استثنا به اثبات رسانده است که عالم بر اساس حرکت تدریجی پایه گذاری شده است. هرچیزی حرکت تدریجی خود را دارد، بدون آنکه این مطلب با قدرت خداوند منافاتی داشته باشد. لذا خداوند متعال آسمانها و زمین را در مدت شش روز آفرید نه در یک لحظه. آیا خداوند عاجز بود که آنها را در یک لحظه بیافریند؟ هرگز. چراباید نطفۀ انسان نه ماه در شکم مادر بماند و شرایط طبیعی خود را طی کند تا تبدیل به انسانی مستوی الخلقه گردد؟ آیا خداوند عاجز است که انسان را در یک لحظه ایجاد نماید؟ درموردتشکیل حکومت عدل جهانی نیز همین حکم جاری است، خداوند امور آن زمان را ازپیش تدارک می بیند.

۳ـ بافلسفۀ انتظار بیشتر هماهنگ است . یعنی انتظار کسی که وجود دارد ولی غایب است بیشتر مؤثر است تاکسی که هنوز خلق نشده ودر آینده پا به هستی وجود می گذارد.

انتظار

هفته نامه آل یسین ـ شماره ۹

همانند کسی که درپی شب یلدایی، خسته از ظلمت وتیرگی، چشم به افق دوخته ودمیدن خورشید را آرزو می کند.

همانند کسی که دربیابانی بی انتها سرگردان مانده ،تنها و وحشت زده راهنمایی را می طلبد.

همانند کسی که پس ازتشنگی های بسیار، باپنجه هایی دردمند ،زمین را کنده و درآرزوی جوشش آبی گوارا    »له له « میزند .

همانند کسی که در قحط سال بی باران،  درکنار مزرعۀ عطش زده اش، به امید پدیدار گشتن ابر رحمت دیده، به کرانه های آسمان چشم دوخته است

همانند کسی که درحین بالا رفتن از کوهی ،پایش لغزیده و دست به سنگی گرفته وکمک کننده ای را فریاد می کند.

همانند کسی که درکنار بستر بیماری عزیز، ترسان از جان دادن او، ورود طبیبی درد آشنا را لحظه شماری می کند.

باید انتظار کشید، باید دیده به راه امام زمان (ع) بود، باید هرصبح وشام چشم انتظار فرج ماند. (۱)

« فتوقّعو االفرج کلّ صباح ومساء …»  امام صادق (ع)

منتظر ظهور امام زمان (ع) بودن، حرکت به سوی ظهور داشتن وعمل به آرمان های موعود نمودن است. و چنین انتظاری خود فرج و گشایش به حساب می آید. (۲)

جامعۀ منتظر جامعه ای پویاست.جامعه ای متحرک و فعال است که حاکمیت طاغوت را نفی می کند و بی عدالتی را بر نمی تابد.

انسان منتظر انسانی کوشاست، انسانی جهادگر و مبارز است که درمسیر اقامۀ توحید واستقرار ولایت از نثار هرچه دارد، دریغ نمی ورزد .

«المنتظر لأمرنا کالمتشحّط بدمه فی سبیل ا…» (۳)

«کسی که چشم انتظار حاکمیت ما باشد ،مانند مجاهدی است که در راه خدا به خون خویش غلطیده باشد »

پی نوشت :

۱ـ بحارالأنوار /ج۵۲/ص۱۴۵

۲ـ «الیس انتظار الفرج ؟» .امام رضا (ع) * «آیا انتظار فرج از فرج به شمار نمی آید ؟» * بحارالأنوار /ج۵۲/ص۱۲۸ //// «انتظارالفرج من اعظم الفرج ».امام سجاد (ع)* «انتظار فرج از بالا ترین انواع فرج است » * مدرک پیشین /ص۱۲۲

۳ـ کمال الدین ،صدوق/ص۶۴۵٫بحارالأنوار/ج۵۲/ص۱۲۳

فقط یک نگاه

هفته نامه آل یاسین ـ شماره ۹

ثانیه ها، دقیقه ها، ساعت ها، روزها، ماهها، فصلها، سالها، دنیا، زمین ، آسمان، همه و همه درفرارند از این لحظه های انتظار، از این دقیقه های بی تو بودن، ازاین ساعت های بی هدف، از این روزهای تکراری، ازاین فصلهای سرد، ازاین سالهای فراق.

آقاجان! من هم مثل همۀ سردرگم های اسیر، اسیر دنیایم و سرگردان روزهایش. من هم مثل همۀ کسانی که به امید فردا با امروزشان می سازند درگیر امروزم. مثل همۀ کسانی که سردرگم امروزند در روزهایم وامانده ام. مثل همۀ آنهایی که ره گم کرده اند، راه رابه خطا پوئیده ام، مثل همۀ آنهایی که تورا گم کرده اند، اسیر دنیا شده ام.

نمی دانم از چه زاویه ای به خلق می نگری. به خلقی که در پی سرگرمی امروز و فردایند. به خلقی که تو رافراموش کرده اند. به خلقی که بی توجه به تو پی سرگرمی های فانی می روند. به آدمهایی که خیلی هایشان بی حیا شده اند .اصلاً به این فکر نمی کنند که خدا، پیامبر (ص)، ائمۀ معصوم (ع) و از جمله تو حاضر و ناظر بر اعمالشان هستید.

نمی دانم تا کی و تا کجا به این سردرگمی ها ادامه خواهیم داد؟ تا کجا با این زندگی کلیشه ای می سازیم ؟ چرا به این فکر     نمی کنیم که نیازهای روحیمان باهیچ یک از سرگرمی های رایج و امروزی اقناع نمی شود؟ چراهمیشه و از همه چیز ناراضی هستیم؟ چرا مثل همه ره گم کرده ها به دنبال راه نمی گردیم؟

آری! ما از دین دور شده ایم، از پاکیها دور شده ایم، از مؤ منان راستین دور شده ایم، از امام زمانمان دور شده ایم وسرگردان در روزهای زندگی به دنبال پرکردن جاهای خالی، با سرگرمی های کلیشه ای یا به قول خودمان مدرن هستیم. غافل از اینکه یک نگاه امام زمان (ع) تمام خلاء ها راپر می کند، غافل از اینکه یک نگاه او بر همۀ زخمها مرهم است، غافل از اینکه فقط یک نگاه او برای تمام عمر کافی است. تنها کافی است به دلمان رجوع کنیم. آنگاه لابه لای همۀ سردرگمی هایمان حتما ً نور وجودش را حس خواهیم کرد .                      مولا یارتان

دلنوشته

هفته نامه آل یاسین ـ شماره ۸

۱ـ وقتی که به غروب آفتاب نگاه می کنم به یاد لحظه ای می افتم که لحظۀ دیدن تو است مهدی جان دلم برای چهرۀ زیبایت تنگ شده ،مهدی جان زودتر بیا تا به انتها نرسد دلم (پیامگیر)

۲- مهدی جان زود بیا تاظلم را ازمیان برداری ومانیز آن چهرۀ مظلوم تورا ببینیم که این تنها آرزوی من است

۳- یا امام زمان من تورا ازصمیم قلب دوست دارم وآرزوی من این است که هرچه زودتر ظهور تو را ببینم وتا زنده ام دین تورا تبلیغ کنم (پیامگیر)

۴- یا امام زمان از تو سلامتی خانواده ام را می خواهم وامیدوارم تا موقعی که زنده ام با چشمانم ظهورت را ببینم

۵- السلام علیک یابن رسول ا…،یا قائم آل محمد (عج)

گویند که هر آنکه رخسار مبارکتان را زیارت کند محو جمال روحانیتان می شود گویی که جمال مبارک جد بزرگوارتان حضرت محمد (ص) را دیده ،روی مبارک علی(ع) ،دلاور خیبر آنکه مورد ظلم وجفای مسلمان نماهای آن زمان قرار گرفت ،رخسار مبارک مادرتان که همچون گلی پژمرده شده بود وغریبانه به آغوش خاک سپرده شد . مختصرتر که بگویم نوری از وجود مبارک دوازده امام (ع) وعموی بزرگوارتان سقای تشنه لب کربلا اباالفضل العباس (ع)که نام مبارکش وجود انسان را به لرزه در می آورد در صورت گرامیتان مشهود است .

آیات ونشانه هایی که وعده داده شده یکی یکی محقق می شود وامیدمان را بیشتر می کند که انشاء ا…مانیز از حسرت دیدارتان درآییم . به امید آن روز     یا مولا مددی

۶ـ یا مهدی غلام تو هستم. (پیامگیر)

۷ـ امیر بی قرینه کی می آیی؟