حضرت خورشید برگرد

حضرت خورشید برگرد

تو بتاب

ما گریه می باریم…

دنیا رنگین کمان می شود

****************

بی تو؛

عصر ما یخبندان می شود…

آفتابی نمی ماند

که گردانش شویم…

بیا برگرد عزیز فاطمه!

****************

امشب می‌خواهیم برای شفای بیماران دعا کنیم

برای آنها که شب‌هایشان به خیر نه! به رنج است

«اللهم عجل لولیک الفرج».

شب بخیر ای طبیب عالم!

****************

دعا و باز دعا برای آمدنت…

اللهم عجل لولیڪ الفرج

****************

در تمام زندگی فقط یک افتخار دارم

اینکه مرا به تو می‌شناسند!

می‌گویند: منتظر بهار است…

بهار را فریاد بزنیم

****************

…و من،

با خیالت سرزمینی ساخته‌ام

که همگان آرزوی زیستن در آن را دارند…

****************

خوشه ی سبز تاک

منتظر مستی سرخ انگور شدن بود

منتظر آفتاب…

من یاد تو می‌افتم

****************

گله‌اى نیست، من و فاصله‌ها هم‌زادیم

گاهى از دور تو را خوب ببینم کافى‌ست

****************

در کوچه و شهر و خانه‌ها می‌گردی

از ما اثری نیست، در این شب، ای خوب!

دنبال ظهور نور ما می‌گردی…

****************

آن روز که بیایی،

همه‌ی ظلم‌ها را ریشه‌کن می‌کنی و ستم‌ها و ستم‌پیشه‌ها را ور می‌اندازی!

آن روز آتش عشق تو

در دل دوستانت شرر می‌کشد!

بیا و آتشی به پا کن!

ما تو را دوست داریم…

****************

غیبت طولانی شما

سر

به

سر

ما گذاشته!

خودت فکری به حال و روز ما کن؛

آقای عزیز!

****************

چه بى تابانه مى خواهمت

اى دورى‌ات آزمونِ تلخِ زنده به گورى!

چه بى‌تابانه تو را طلب مى‌کنم!

****************

هوای اینجا آلوده است به نبودنت؛

قسم به همه‌ی زمان‌های از دست، رفته بیا…

****************

دنیای آشوب ما با آمدن تو آرام می‌شود و خوشبختی‌مان با ظهورت رقم می‌خورد!

ملالی نیست جز دوری شما…

ایها العزیز

چنانکه ماه کمالـش به نیمه ی ماه است
کمال نیمه ی شعبان بقیه الله است

هزار ساله شرابی ست انتظار ظهور
که هرکه خورد ازآن تا همیشه آگاه است

چه قدر قافله ی عمر رفته از اقوام
هنوز یوسف ما بی گناه درچاه است

چه مقصدی ست که از موقعی که راه افتاد
هزار سال گذشت و هنوز در راه است

من از حضور غم عصر جمعه فهمیدم
که انتظار ظهور تو ناخودآگاه است

بیا به روضه و با گریه ات موحد شو
اگر نهایت تسبیح عارفان آه است

چنانکه زهر فقط پادزهر می خواهد
تو پادشاهی و دنیای ما پُراز شاه است

بگو به مردم دنیا خیالشان راحت
که منجی همه خون ریز نیست، خونخواه است

مهدی رحیمی زمستان

نسبت انتظار فرج و انتظار وصال

استاد پناهیان:

بحث انتظار را باید از اشتیاق به شهادت که بهترین راه ملاقات با خداست، آغاز کرد. شهادتی که در متن جهاد شکفته می شود، عافیت طلبی را درهم می شکند و انقلابی گری را در اوج عرفان در روح انسان تثبیت خواهد کرد.

اگر بگویید: زندگی زیر سایه حضرت، با آن همه زیبایی که دارد؛ چگونه قابل اغماض است؟ چگونه ممکن است کسی در زمان حضور آن حضرت آرزوی شهادت طلبی داشته باشد؟

در پاسخ خواهم گفت: برای کسانی که عارفانه منتظر حضرتند، حضور در محضر الهی از این حیات دنیایی گذرا، شیرین تر است؛ هر چند این حیات در محضر امام زمان (عج) و از مصادیق حیات طیبه باشد.

مگر حضرت علی (علیه السلام) در زمان حضور پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) اشتیاق به شهادت نداشت؟ مگر شوق پرواز او قابل پنهان کردن بود؟ مگر اشتیاق حضرت فاطمه (سلام الله علیها) برای ملاقات وجه کریم رب العالمین آن هم فردای عروسی با امیرالمومنین (علیه السلام) مغایرتی با شیرینی زندگی در کنار حضرت داشت؟

یکی از آثار مهم تنفس در فضای نورانی جامعه مهدوی نیز همین اشتیاق به لقاءالله خواهد بود. و این، یکی از دلایل مهم دعای ما برای فرج است. ما از خدا می خواهیم که زندگی در جامعه مهدوی را نصیب ما کند تا در آن محیط مقدس بهتر به کمال برسیم.

و چه شاخصی برای کمال بهتر از اشتیاق به لقاءالله خواهد بود؟

اساساً هر انسان با صفایی وقتی از حیات طیبه لذت ببرد, مشتاق حیات آخرت خواهد شد. و از عجایب حیات طیبه این است که به گونه ای طراحی شده که علاقه انسان را به آخرت زیاد می کند.

حیات طیبه، تنها نوع زندگی لذت بخش و شیرینی است که اشتیاق به پرواز را از انسان نمی گیرد بلکه آن را افزایش هم می دهد.

البته معلوم است نوع علاقه به آخرت که به وسیله زندگی در پرتو حکومت امام زمان (عج) به دست می آید, با علاقه به مرگی که در اثر مشکلات فراوان و غیر قابل تحمل در انسان های بی ظرفیت پدید می آید, بسیار متفاوت است.

اگر کسی در اثر ناملایمات زندگی آرزوی مرگ کند، این آرزو هیچ گاه ارزش اشتیاق به ملاقات خداوند را که عارفان شاکر و صبور دارند نخواهد داشت.

الّلهُمَّـ عَجِّل‌لِوَلیِّڪَ الفَرَج

منتظر در آستانه‌ی فرج

استاد پناهیان

منتظر در آستانه‌ی فرج باید آمادگی تبعیت از یک امام مقتدر را داشته باشد، آمادگی برخورداری از یک امام مقتدر را داشته باشد.

چرا؟

چون تا الان هر چه از امامانمان شنیده‌ای وجه مظلومیت آن‌ها بوده است؛

به حدی که طبیعی است برای ما این اشتباه رخ بدهد که اگر یک معصومی مظلوم نباشد، به معصوم بودنش شک کنیم.

همین شک، در زمان امام زمان (علیه‌السّلام) برای بعضی از شیعیان رخ می‌دهد.

ایشان امامند؟ بله امامند.

چیه؟ شما عادت کردید به امام کسی است که همیشه سربه‌دار باشد؟

آماده نبودید برای دیدن یک امام مقتدر؟

می‌خواهید اتهام خشونت به او بزنید؟

اتهام خروج از رحمت و رأفت الهی به او بزنید؟

اصلاً یک امام مقتدر چگونه است؟

از آخرین وظایف منتظران این است که آمادگی برای برخورداری از یک امام مقتدر را داشته باشند. زور امام مظلوم حتی به یاران خودش هم نمی‌رسد می‌دانید.

زورش نمی‌رسد، یعنی چه؟

یعنی اینکه، آن‌ها را رها می‌کند، کاری به آن‌ها ندارد؛

ولی خب، امامان ما زورشان به همه‌ی عالم می‌رسد.

یک امام مظلوم به یار خودش هم سخت‌گیری نمی‌کند.

ولی یک امام مقتدر مانند امام زمان (علیه‌السّلام) به دو گروه سخت می‌گیرد:

یکی به دشمنان

یکی هم به یاران نزدیک خودش.

جالب است، در روایت این دو گروه کنار هم آمده است.

شما تا حالا امام مقتدر ندیده‌اید.

در داستان‌هایی که برای شما تا حالا گفته‌اند، همه از امامان معصوم مظلوم گفته‌اند. اصلاً ما شیعیان آمادگی برخورداری از امام مقتدر را نداریم.

حتی ما وقتی که می‌خواهیم از اقتدار امیرالمؤمنین علی (علیه‌السّلام) صحبت بکنیم هم، اقتدار امیرالمؤمنین هیچ وقت به اندازه‌ی اقتدار‌ی که آخرین امام ما بعد از ظهور خواهند بود چون محدودیت‌های فراوانی جلوگیری می‌کرد و نمی‌گذاشت امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) اقتدار خود را نشان دهد.

اللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج 

عاشقانه هایی برای امام مهربانی(عج)

صفحہ صفحہ از صحیفہ‌ے تو، شرحہ شرحہ از دل من است!
ذرہ ذرہ عشق را در من زندہ مےڪند!
امام عبادت!
مولود شجاعت،
سرشت اجابت،
میلادت مبارڪ

*************************

خیابان ها را آذین می بندیم
کوچه ها را آب و جارو میکنیم
جامه ی نو میپوشیم و
نرگس ها را زیر پای تان میاندازیم
در روز آمدنت،
خدا هم لبخند می زند!
آن روز، روز مباداست!

سلام امام مهربان ما

*************************

روزها در حال گذر

شب ها در حال عبور

√ این زمان است که در گذرِِ جاری حضورت

قدم می زند در خلقت

و گرنه تا تو که صاحب زمانش هستی، ” هستی “

? زمان را ارزشی برای گذشتن نیست

‌ثانیه ها را
‌ به نامت
به عشقت

⚡️ به سبک بالی می گذرانم که غرقم در حضورت

که لبریزم از داشتنت…

?و تو تمام دارایی منی در زمین…

✨ مولای من !

اگر قرار به عشق و عاشقی باشد،

من فقط تو را برای عشقبازی انتخاب می‌کنم

?تنها تو را که لایق عاشقانه های خدایی در خلقت…

تو که والاترین انسانی در آفرینش…

تو که قرار خلقت از ابتدا تا انتها به آرامش نگاهت بسته است…

مرا بخوان
مرا بخواه …

*************************

از بس نیامده ای
هر کتاب را به قصد فال باز می کنم
از دیوان حافظ
تا تقویم رویِ میز
خدا را چه دیدی، شاید همین روزها آمدی…
سلام بهترین فال!

*************************

ما سال‌هاست از خود گم شدہ‌ایم!
بیا و لااقل ما را با خودمان آشتے بدہ!
اے امام مهربان…
یا صاحب الزمان…

*************************

همیشگی‌ست …
ولی جمعه‌ها به استخوان می‌زند
اندوه دوری‌ات

*************************

آن روز که بیایی،
عمر گل ها، یکی-دو روزه نیست!
عطرشان تنها در خانه نمی‌پیچد!

گل من سلام!
بیا و این باغچه را پر کن از خوشبختی!
سال هاست که عابران،
تو را از خدا تمنا می‌کنند!
گل من سلام!

*************************

فال خرید
باز کرد
نفس باد صبا ….
من یاد تو می‌افتم

احادیث عاشقی

علی بن موسی الرضا می‌فرمایند:

 در عصر غیبت، خضر نبی سعادت

 همنشینی با مهدی علیه السلام را خواهند داشت و بدین ترتیب از تنهایی و غربت امام زمان می‌کاهند؛

«خداوند به وسیله‌‌ی او (خضر) وحشت قائم ما را در ایام غیبتش به انس مبدل خواهد کرد و یار آن حضرت در تنهایی خواهد بود.»

‏بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۲

*********************

امام زمان حضرت مهدی -عجل الله تعالی فرجه الشریف- فرموده اند:

أوَ ما رَأَیْتُمْ کَیْفَ جَعَلَ اللّهُ لَکُمْ مَعاقِلَ تَأْوُونَ إِلَیْها، وَأَعْلاماً تَهْتَدُونَ بِها مِنْ لَدُنْ آدَمَ(علیه السلام)

⇦ آیا ندیدید که چگونه خداوند براى شما، ملجأهایى قرار داد که به آنان پناه برید، و عَلَم هایى قرار داد تا با آنان هدایت شوید، از زمان حضرت آدم(علیه السلام) تا کنون.

الغیبه، شیخ طوسى، ص۲۸۶

*********************

امام صادق علیه السلام فرمودند:

آب‌ها در عهد او (ظهور صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف) فراوان شود، رودخانه‌ها پرآب شود، زمین مواد خوراکی‌اش را چند برابر گرداند و چیزی از آن را باقی نگذارد، کینه‌ها از دل مردم بیرون رود و شر از جهان رخت بربندد و تنها خیر باقی ماند.

منتخب الاثر، ص۴۷۴

*********************

حضرت مهدی -عجل الله تعالی فرجه الشریف- فرموده اند:

اکْثِرُوا الدُّعاءَ بِتَعْجیلِ الْفَرَجِ، فإِنَّ ذلِکَ فَرَجُکُمْ؛

⇦ براى شتاب در گشایش حقیقى و کامل، بسیار دعا کنید؛ زیرا همانا، فَرَج شما در آن است.

کمال الدین، ج۲، ص۴۸۵

*********************

امام صادق (ع) :

کسی که مایل است جزء یاران حضرت مهدی (عج) قرار گیرد ، باید منتظر باشد و اعمال و رفتارش در حال انتظار با تقوی و اخلاق نیکو توءم گردد.

بحارالانوار، جلد ۵۲، صفحه ۱۴۰

خصوصیات عصر غیبت کبرا

عصر غیبت کبرا چه خصوصیات ویژه‌‏ای دارد؟

عصر غیبت کبرا زمانی است که با انتهای غیبت صغرا شروع شده است. انتهایی که توسط اعلان امام زمان (عج) در سال ۳۲۹ هجری صورت گرفت.

حضرت در نامه‌‏ای به علی بن محمّد سَمَری از انتهای سفارت و شروع غیبت کبرا خبر داد.

عصر غیبت کبرا دارای شرایط و خصوصیاتی است که به برخی از آن‌‌ها اشاره می‌‏‌‌کنیم:

۱- مسلمانان در این عصر در ظاهر از رهبر و امام خود جدا شده‏اند، و او را نمی‌‏‌بینند و یا اگر می‌‌‏بینند او را نمی‌‏‌شناسند.

این حکم کلّی برای عموم شیعیان است، گرچه ممکن است برخی به جهت مصالحی، مُشرف به لقای حضرت شوند.

۲- گسترش ظلم و ستم در روی زمین نیز از ویژگی‏‌های عصر غیبت کبرا است.

و با این ویژگی، بین این زمان و عصر حکومت اسلامی در زمان حیات پیامبر اکرم (ص) تمییز داده می‌‌‏شود.

۳- تأکید الهی بر امتحان امّت اسلامی در عصر غیبت کبرا؛ زیرا در این عصر مردم با مشکلات بیشتری روبه‌‏رو خواهند بود از قبیل:

۱. گسترش فساد و فحشا در جامعه اسلامی و جهان.

۲. انواع فشارهای سیاسی و مشکلات که در راه پذیرش حقّ و ایمان است.

۳. مواجهه انسان با انواع شبهات در وجود امام زمان (عج)

از حضرت موسی بن جعفر (ع) روایت شده که فرمود:

«هر‌گاه پنجمین از اولاد هفتمین مفقود شد، پس خدا را، خدا را در ادیانتان، مواظب باشید که معتقدات شما را زایل نکنند. ‌

ای فرزندم! به طور حتم برای صاحب این امر غیبتی است به حدّی که معتقدان به آن، از این امر رجوع می‌‏‌کنند، و این محنتی است که خداوند به واسطه آن خلقش را امتحان می‌‏‌کند…»

اصول کافی، ج ۱، ص ۳۳۶

موعودشناسی و پاسخ به شبهات؛ علی اصغر رضوانی

بیاییم تا بیاید

و من انــگار هنوز صرف فعــل را یاد نگرفتــه‌ام که بی‌مقدمه می‌گویــــم: “بیـــا”…

همچنــان که خود می‌روم و دور می‌شـــوم!

انگار فرامـــوش کرده‌ام که قصه چـطور شروع شـــد.

انــگار فرامــــوش کردم که علــــی (علیه‌السلام) بود و این من بــــودم، این ما بودیم، این ما آدم‌ها بودیــم که رفتیـــم…

که حســــــن (علیه‌السلام) بود و ما رفتیـــم؛

که حســــین (علیه‌السلام) بود و باز هم این ما بودیـــــم که رفتیــــم.

این ما فرزنـــدان آدم، ما کوفیـــان بودیم که گفتیـــم بیا و بعد خود رفتیـــم؛

و حالا به فرزند حســــین (علیه‌السلام) می‌گوییـــم بیــــا…

انگار این اوســــت که رفتـــه.

انگار یادمان نیســــت شروع قصـــه را که چـــطور رفتـــم،

رفتــی و بعد … رفــــت.

حالا که فکر می‌کنم، چیزهایی از کلاس‌های صــــــرف فعل را به یاد می‌آورم.

در کتاب نوشته بود: آمـــدم، آمـــدی، آمـــد…

و معلـــم می‌خواند: آمـــده، بیاییـــد، بیاییــــد…

صبر و شکیب بر انتظار

همچنان‌که یک بیمار، برای رسیدن به سلامتی، رنج درمان و تلخی دارو را تحمّل می‌کند، یک مؤمن منتظر هم در عصر غیبت، باید گوهر صبر داشته باشد.

ـ صبر بر دشواری‌های عصر غیبت و دوری از امام،

ـ طعنه‌های دشمنان،

ـ فشارهای زندگی بر مدار ایمان و تقوا و دوری از گناه،

ـ صبر بر تنگی معیشت و قناعت به روزی حلال

در عصر غیبت، صبر و ثبات قدم و از دست ندادن ایمان و انگیزه، جزو خواسته‌های منتظران آمده است. در دعاها می‌گوییم: «ای حجّت خدا! هر چه روزگار غیبت طول بکشد، یقینم نسبت به تو افزون‌تر و محبّتم به تو بیشتر و انتظارم برای ظهورت شدیدتر خواهد شد.»

از: مفاتیح الجنان، زیارت حضرت صاحب الأمر”ع”

آری … صبر، مفتاح فرج است.

زندگی مهدوی،جواد محدثی، ص۵۳-۵۵

مهربانی تا چه حد

سید بن طاووس می‌‌گوید: شبی در سامرا وارد سرداب امام زمان شدم، صدای ملکوتی امام را در حال مناجات با خالق یکتا شنیدم که می‌فرمودند:

اَللّهُمَّ اِنَّ شیعَتَنا مِنّا خُلِقُوا مِنْ فاضِل طینَتِنا وَ عَجِنُوا بِماءِ وِلایَتِنا اَللّهُمَّ اَغْفِرْ لَهُمْ مِنَ الذُّنُوبِ ما فَعَلُوهُ اِتّکالاً عَلی حُبَّنا وَ وِلائِنا یَوْمَ الْقِیامَهِ وَ لا تُوأخِذْهُمْ بِما اَقْتَرَفُوهُ مِنَ السَّیّاتِ اِکْراماً لَنا وَ لا تُقاصَّهِمْ یَوْمَ الْقِیامَهِ مُقابِلَ اَعْدائِنا فَاِنْ خَفَّفَتْ مَوَازینُهُمُ فَثَقَّلْها بِفاضِلِ حَسَناتِنا.
پروردگارا، شیعیان ما از ما هستند، از زیادی گِلِ ما خلق شده‌اند و به آب ولایت ما عجین گشته‌‌اند، خدایا آنها را بیامرز و گناهانشان را عفو فرما.
پروردگارا، آنها را روز قیامت در مقابل چشم دشمنان ما مؤاخذه مفرما چنانچه میزان گناهانشان بیشتر و حسناتشان کم است از اعمال من بردار و به حسنات آنها بیفزای.

پی نوشت:بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۳۰۲.